دربارۀ آلبالو:
آلبالو در کتاب های مفرده شناسی ایران، بنام قراصیای ترش آمده است. طبیعت آلبالو مانند میوه های دیگری از قبیل انار و سیب و پرتقال، بسته به این است که چه مزه‌ای داشته باشد و در چه مرحله ای از رسیده بودن باشد.
بدین ترتیب که آلبالوی ترش نيم‌رس، سرد و خشک است و آلبالوی شيرين رسیده، مایل به گرمی و تری معتدل است.
به یاد داشته باشید که هرچه یک خوردنی شیرین‌تر باشد درجه گرمی آن بیشتر است، به این ترتیب میوه هایی مانند آلبالو و انار و سیب تا وقتی ترش و سفت و نرسیده باشند بیشتر اثرات سردی‌آور و خشکی‌زا بر بدن انسان دارند و هنگامی که شیرین و نرم و رسیده شوند اثرات گرمی‌بخش و تری‌آور معتدل خواهند داشت.
البته آلبالو یا سیب هرچه شیرین شوند باز شیرینی آنها به حدی نمی رسد که با خرما یا عسل قابل مقایسه باشند، و البته میزان گرمی آنها نیز مانند خرما یا عسل نخواهد بود.
با این توضیح می‌توان گفت که آلبالوی شیرین و سیب شیرین حتی در افراد گرم‌مزاج هم از نظر افزایش حرارت مزاجی، زیانی ایجاد نمی‌کنند.
آلبالو، به خصوص اگر مایل به ترشی باشد در تسکین تشنگی موثر است و برای مقابله با گرمازدگی و رفع علایم آن کارآمد می باشد و برای این منظور می‌توان آن را بصورت خام یا به صورت شربت کم‌شیرین مصرف کرد.
البته شربت ترکیبی آلبالو و سکنجبین برای کاهش تشنگی و کاهش علایم گرمازدگی می‌تواند بهتر باشد.
آلبالوی ترش و شیرین در رفع دل آشوبه و تهوّع و تلخی دهان ناشی از برگشت صفرا به معده نیز بسیار سودمند است.
همچنین دمنوش آلبالوی خشک یا آلبالوی تازه، نوشیدنی دلپذیر و سودمندی است که می‌توان آن را گاهی بجای چای معمولی نوشید و بخصوص در افرادی که فشار خون بالا دارند سودمند است.
بتازگی، محققان در مطالعه‌ای پی برده اند که افرادی که ۶۰ سی سی آب آلبالوی نسبتا ترش را که با کمی آب مخلوط شده باشد بنوشند، پس از ۳ ساعت فشار خونشان ۷ درصد کاهش می‌یابد و همین میزان کاهش فشار خون برای کم‌شدن خطر سکته تا ۳۸ درصد، یا بیماری قلبی تا ۲۳ درصد کافی است. اثر ضد فشار خون آب آلبالوی ترش احتمالا مربوط به اسیدهای فنولیک در این میوه است.
به این ترتیب آلبالو را در شرایط تشنگی و غلبه حرارت و پرفشاری خون توصیه می کنیم.
