قارچ
از نظر طب سنتي قارچ داراي مزاج سرد و تر است و ميزان سردي و رطوبت نسبتا زيادي دارد در مناطق گرمسیری و نیز در انسان هایی که دارای کارهای سنگین بدنی یا مزاج گرم می باشند، مصرف آن برای جلوگیری از افزایش حرارت بدن و معده و جوشش خون می تواند مفید باشد.
اگر توسط مردم امروز که عموما دارای فعالیت بدنی زیادی نبوده و گوارش و بدن های ضعیفی دارند، زياد خورده شود و جزء خوردني‌هاي روزمره انسان قرار گيرد، مي‌تواند منجر به ضرر شود.
قارچ ماده و اخلاط خيلي غليظي در بدن توليد مي كند، غلظت خون را بالا مي‌برد و در نتيجه ممكن است منجر به عوارضي بشود.
قارچ توليد مايع لزج، بلغم و سودا را در خون و بدن زياد مي نمايدو اين خود مي‌تواند مقدمه بسياري از بيماري‌ها از جمله سكته‌ها و انسدادهاي عروقي باشد.
اگر زياد مصرف شود ممكن است منجر به حالت قي، تهوع و استفراغ شود. به خاطر سنگيني كه در بدن ايجاد مي‌كند، ممكن است باعث كرخت شدن سر، احساس سنگيني ، حالت تنگي نفس و حتي بند آمدن ادرار شود.
بهتر است قارچ براي مصرف پخته شود يا تفت داده شود (به صورت آب پز يا بخارپز بهتر است) و همراه با گياهان و ادويه‌هاي گرم مثل پونه استفاده گردد.
قارچ هضم سنگيني دارد و نفاخ است. افراد با مزاج سرد يا معده‌هاي سرد و ضعيف بايد در مصرف آن احتياط كنند تا دچار درد معده و قولنج نشوند.
افراد گرم مزاج بهتر مي‌توانند از اين گياه استفاده نمايند، ولي مسلما توصيه نمي‌شود كه هر روز از اين گياه استفاده شود. به طور پخته شده و گه گاه در كنار غذاها و خورشت‌ها اشكالي ندارد، ولي بايد رعايت مزاج و فصل انجام شود.
